လံုး၀မေမ့ေသးဘူး
ဟိုတုန္းက ဒီလိုအခ်ိန္ေတြ အတူရွိၾက အခ်ိန္တိုင္းေပါ့မင္းက ငါ့ေဘးမွာ အခုေတာ့ အားလံုး ေပ်ာက္ရွသြားျပီ
ဘယ္သူမွ မရွိ က်န္တာေတြ ဘာမွ မသိ အျပစ္မရွိဘဲ မင္းထြက္သြားေတာ့ ငါရူးျပီ အခုထိ ေမ့လို့မရတာ မင္းသိလား
ဘယ္သူမွ မရွိ က်န္တာေတြ ဘာမွ မသိ အျပစ္မရွိဘဲ မင္းထြက္သြားေတာ့ ငါရူးျပီ အခုထိ ေမ့လို့မရတာ မင္းသိလား
ငါလံုး၀မေမ့ေသးဘူး လွည့္စားဖို့ ၀င္လာခဲ့သူ နင္ေလငါ့ကို ရက္ရက္စက္စက္ခြဲခြာသြားတာ အနာေတာင္မက်က္ေသးဘူး
ငါအခုအလိုခ်င္ဆံုးက အတူရွိမဲ့ဘ၀မ်ိဳးပါ တစ္ကယ္တမ္းေတာ့ အားလံုးဆန့္က်င္ဘက္ေတြ ျဖစ္လို့ ငါစိတၱဇျဖစ္ျပီကြာ
ငါအခုအလိုခ်င္ဆံုးက အတူရွိမဲ့ဘ၀မ်ိဳးပါ တစ္ကယ္တမ္းေတာ့ အားလံုးဆန့္က်င္ဘက္ေတြ ျဖစ္လို့ ငါစိတၱဇျဖစ္ျပီကြာ
စပ္မထားတဲ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ဟိုးမွာေတြ့လား ဖတ္ျပမယ္ ႏွလံုးသားက စြန့္ပယ္လိုက္တဲ့ အလြမ္းထြက္သက္မွန္သမွ်
ေအာက္ဆီဂ်င္ထက္ေပါ့ပါး တိမ္မွာကပ္ထားတယ္ အရင္ရင္ဘတ္နဲ့ ကိုယ္တိုင္ဖတ္ပါကြယ္
ေအာက္ဆီဂ်င္ထက္ေပါ့ပါး တိမ္မွာကပ္ထားတယ္ အရင္ရင္ဘတ္နဲ့ ကိုယ္တိုင္ဖတ္ပါကြယ္
ဒီေန့ည အရင္အခ်ိန္ေတြသတိရ ငါ့ေဘးနား နင္ျပန္လာဦးမလား အခ်ိန္တိုင္းငါ မင္းပဲေမွ်ာ္ေနမိတယ္
ဘာေၾကာင့္လဲ မင္းထြက္သြားတာ ဘာသေဘာလဲ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းတစ္ခုခုေတာ့ နင္ေျပာခဲ့ မေျပာဘဲ ေဘးနာက မင္းထြက္သြားလို့
ဘာေၾကာင့္လဲ မင္းထြက္သြားတာ ဘာသေဘာလဲ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းတစ္ခုခုေတာ့ နင္ေျပာခဲ့ မေျပာဘဲ ေဘးနာက မင္းထြက္သြားလို့
ငါလံုး၀မေမ့ေသးဘူး လွည့္စားဖို့ ၀င္လာခဲ့သူ နင္ေလငါ့ကို ရက္ရက္စက္စက္ခြဲခြာသြားတာ အနာေတာင္မက်က္ေသးဘူး
ငါအခုအလိုခ်င္ဆံုးက အတူရွိမဲ့ဘ၀မ်ိဳးပါ တစ္ကယ္တမ္းေတာ့ အားလံုးဆန့္က်င္ဘက္ေတြ ျဖစ္လို့ ငါစိတၱဇျဖစ္ျပီကြာ
ငါအခုအလိုခ်င္ဆံုးက အတူရွိမဲ့ဘ၀မ်ိဳးပါ တစ္ကယ္တမ္းေတာ့ အားလံုးဆန့္က်င္ဘက္ေတြ ျဖစ္လို့ ငါစိတၱဇျဖစ္ျပီကြာ
ဟိုးေရွးေရွးတုန္းကေပါ့ ဟိုေယာင္ဒီေယာင္ေကာင္တစ္ေယာက္ရွိတယ္
ေနာက္ျပီးလဲစမ္းတ၀ါး၀ါးနဲ့ မ်က္ကန္းတေစၦမေၾကာက္ ဖိနပ္မစီးေတာ့ အိပ္မက္ေတြ ဖေနာင့္ေပါက္ျပီးကြဲ
ေတာက္ေလွ်ာက္ဒီခရီး၀ယ္ ဘယ္ေလာက္ၾကီးပဲၾကမ္းဦး
ေျခေထာက္ေအာက္ေရာက္ရွိခဲ့သမွ် လမ္းမဟုတ္လမ္းဆိုေတာင္လမ္းဆံုးေအာင္ အိုေအာင္ေလွ်ာက္မယ္
မွန္း၀ကို အဲလိုေကာင္ေနာက္မလွည့္စတမ္း မအားလို အရီအငိုေတာင္ေပ်ာက္လို့ ႏႈတ္ခမ္းကလွ်ိဳေပမယ့္
ရင္ဘတ္ထဲကလဲ ကိုယ္ေယာင္ေဖ်ာက္တဲ့အနမ္းမ်ားကို တခမ္းတနားလက္ေဆာင္ခိုးပို့ဖို့အရွိန္ယူေနဆဲပါပဲ
ေတာေရာက္ေတာင္ေရာက္တိမ္ျမဳေတြထဲမွာပဲ ေလွ်ာက္ မင္းနဲ့ငါအတူတည္ရွိျခင္းေနရာ အခ်ိန္မတူေနခဲ့တာနဲ့
ကမၻာ့မိုးေလ၀သရာသီဥတု တိမ္ထူေနဆဲပါပဲ ယေန့ထိ ခ်စ္ခဲ့တာအဟုတ္ မင္းကိုလဲအျပစ္မဲ့စြာပစ္ခဲ့တာ မင္းနစ္နာဦးမယ္ထင္လို့ပဲ
ဘ၀ေလာကလမ္းသစ္ဆီ အခ်စ္ေတြထမ္းပိုး ေရာဂါကၽြမ္းသလို ေမ်ာပါစတမ္းဆိုခက္မွာပဲ ေျခလွမ္းမသြက္ေျခရာေတြပဲ ပိုနက္လာမယ္
ေနာက္ျပီးလဲစမ္းတ၀ါး၀ါးနဲ့ မ်က္ကန္းတေစၦမေၾကာက္ ဖိနပ္မစီးေတာ့ အိပ္မက္ေတြ ဖေနာင့္ေပါက္ျပီးကြဲ
ေတာက္ေလွ်ာက္ဒီခရီး၀ယ္ ဘယ္ေလာက္ၾကီးပဲၾကမ္းဦး
ေျခေထာက္ေအာက္ေရာက္ရွိခဲ့သမွ် လမ္းမဟုတ္လမ္းဆိုေတာင္လမ္းဆံုးေ
မွန္း၀ကို အဲလိုေကာင္ေနာက္မလွည့္စတမ္း မအားလို အရီအငိုေတာင္ေပ်ာက္လို့ ႏႈတ္ခမ္းကလွ်ိဳေပမယ့္
ရင္ဘတ္ထဲကလဲ ကိုယ္ေယာင္ေဖ်ာက္တဲ့အနမ္းမ်ားကိ
ေတာေရာက္ေတာင္ေရာက္တိမ္ျမဳေတြထဲ
ကမၻာ့မိုးေလ၀သရာသီဥတု တိမ္ထူေနဆဲပါပဲ ယေန့ထိ ခ်စ္ခဲ့တာအဟုတ္ မင္းကိုလဲအျပစ္မဲ့စြာပစ္ခဲ့တာ မင္းနစ္နာဦးမယ္ထင္လို့ပဲ
ဘ၀ေလာကလမ္းသစ္ဆီ အခ်စ္ေတြထမ္းပိုး ေရာဂါကၽြမ္းသလို ေမ်ာပါစတမ္းဆိုခက္မွာပဲ ေျခလွမ္းမသြက္ေျခရာေတြပဲ ပိုနက္လာမယ္
ငါလံုး၀မေမ့ေသးဘူး လွည့္စားဖို့ ၀င္လာခဲ့သူ နင္ေလငါ့ကို ရက္ရက္စက္စက္ခြဲခြာသြားတာ အနာေတာင္မက်က္ေသးဘူး
ငါအခုအလိုခ်င္ဆံုးက အတူရွိမဲ့ဘ၀မ်ိဳးပါ တစ္ကယ္တမ္းေတာ့ အားလံုးဆန့္က်င္ဘက္ေတြ ျဖစ္လို့ ငါစိတၱဇျဖစ္ျပီကြာ
ငါအခုအလိုခ်င္ဆံုးက အတူရွိမဲ့ဘ၀မ်ိဳးပါ တစ္ကယ္တမ္းေတာ့ အားလံုးဆန့္က်င္ဘက္ေတြ ျဖစ္လို့ ငါစိတၱဇျဖစ္ျပီကြာ
ငါလံုး၀မေမ့ေသးဘူး လွည့္စားဖို့ ၀င္လာခဲ့သူ နင္ေလငါ့ကို ရက္ရက္စက္စက္ခြဲခြာသြားတာ အနာေတာင္မက်က္ေသးဘူး
ငါအခုအလိုခ်င္ဆံုးက အတူရွိမဲ့ဘ၀မ်ိဳးပါ တစ္ကယ္တမ္းေတာ့ အားလံုးဆန့္က်င္ဘက္ေတြ ျဖစ္လို့ ငါစိတၱဇျဖစ္ျပီကြာ
ငါအခုအလိုခ်င္ဆံုးက အတူရွိမဲ့ဘ၀မ်ိဳးပါ တစ္ကယ္တမ္းေတာ့ အားလံုးဆန့္က်င္ဘက္ေတြ ျဖစ္လို့ ငါစိတၱဇျဖစ္ျပီကြာ
ေမးလ္မွတစ္ဆင့္ရသည္......။
Comments
Post a Comment
ဝေဖန်မှုတွေကို ကြိုဆိုလျက်ပါ...